Geschiedenis van het Koopkrachtig Solidair Pensioen

Ik heb van 1990 tot 2012 gewerkt bij De Nederlandsche Bank en haar rechtsvoorganger de (Pensioen- &) Verzekeringskamer als toezichthouder op verzekeraars en pensioenfondsen. Ik ben opgevoed met de rekenregels van het Financieel ToetsingsKader en geloofde daar ook sterk in. In 2012 ben ik voor mijzelf begonnen. In 2013 zei een klant tegen mij, dat het toch gek is dat hij gedwongen werd om langlopende obligaties te kopen op het dieptepunt van de markt. Die opmerking veranderde mijn wereld omdat ik wist dat hij gelijk had. Ik had jaren op een model vertrouwd dat gebaseerd was op verkeerde uitgangspunten.

Die ontnuchtering fascineerde me en ik bleef daarover nadenken. In 2015 verscheen mijn eerste artikel hierover in het vakblad De Actuaris, getiteld De kortzichtigheid van FTK en Solvency 2. Het ging over het verschil tussen risicobeheer op korte en op lange termijn. Pensioenen en levensverzekeringen zijn verplichtingen op heel lange termijn, maar ze worden aangestuurd op basis van korte termijn risico’s. Mijn conclusie was dan ook: FTK en Solvency 2 zijn misschien prima stelsels, men moet ze alleen niet op pensioenen en verzekeringen toepassen.

Ik ging verder nadenken over hoe het dan wel moest en publiceerde mijn ideeën daarover in 2017 op LinkedIn. De FNV had wel belangstelling en ging met mij in gesprek. Maar mijn idee was op dat moment nog te pril om kritische vragen te doorstaan en het contact waaide over.

Ik bleef werken aan mijn idee en presenteerde het aan allerlei groepen. Daardoor kreeg het steeds meer fundament. Ik begrijp nu ook waaróm het Financieel ToetsingsKader gefaald heeft en waarom de Wet toekomst pensioenen zal falen.

Mijn gesprekken leverden wel steeds meer inzicht op, maar nog altijd geen sponsor die het project wilde financieren. Toen kreeg ik de tip dat een zeker en koopkrachtig pensioen heel Nederland aangaat. Financiering hoeft niet van één partij te komen; als veel bezorgde (toekomstig) gepensioneerden een tientje of honderd euro willen bijdragen aan een beter pensioen, dan kan het ook van de grond komen. Vandaar, dat ik de stichting oprichtte die nu onder de naam Koopkrachtig Solidair Pensioen door het leven gaat. Natuurlijk vroeg ik ook een ANBI-status aan (Algemeen Nut Beogende Instelling), zodat donaties aan de stichting aftrekbaar zijn voor de inkomstenbelasting.

De stichting wist inmiddels voldoende donaties op te halen om een vooronderzoek te financieren, dat in januari 2024 het levenslicht zag onder de naam: De haalbaarheid van een koopkrachtig pensioen. Dat rapport toonde aan dat het mogelijk is een stelsel te bouwen waarin een zeker en koopkrachtig pensioen tot in vrij ernstige stress scenario’s (slecht weer, zeg maar orkaan) houdbaar is. Hoe dat precies moet, volgt niet uit het rapport, maar daarvoor liggen de bouwstenen klaar.

Nieuwsbrief 2024 – 06 11 februari 2024