Koopkrachtonderzoek

Minister Van Hijum heeft de Tweede Kamer een onderzoek naar koopkracht onder de Wet toekomst pensioenen toegezegd. We weten al wat daar uit gaat komen, want die onderzoeken zijn al gedaan: de nieuwe wet gaat geen koopkrachtig pensioen opleveren.

Maar de minister kiest ervoor om niet terug te vallen op de bestaande onderzoeken, maar een nieuw onderzoek te laten uitvoeren.

Dat begint ermee dat iemand dat moet doen. Er komt dus een selectie van kandidaten. De minister moet bedenken welke criteria hij zal hanteren. Hij kan kiezen voor het goedkoopste bureau of voor het meest gerenommeerde bureau. Hij kan ook kiezen voor het bureau dat de te verwachten uitkomst het best in onduidelijke wollige taal kan opschrijven. Welk criterium hij ook kiest, hij zal moeten zoeken naar een bureau dat daar het beste bij past.

Dan gaat dat bureau rekenen. De conclusie is uit voorraad leverbaar, maar dat staat natuurlijk niet zo netjes bij zo’n deftige opdracht. We tellen er weer een paar maanden bij.

Dan komt het rapport uit. Als het meezit is het nog net geen zomervakantie. We tellen op onze vingers na dat daar in heel wollige taal staat, dat de koopkrachtdoelstelling niet gehaald gaat worden. We zullen die conclusie dan graag voor u vertalen naar gewone mensen taal, maar we verwachten niet eens dat dit nodig zal zijn. We kunnen nu al een paar vakgenoten aanwijzen die daarin sneller dan wij zullen zijn.

Er zijn mensen die denken dat kranten zo integer mogelijk verslag doen van wat er in de wereld gaande is. Er zijn ook mensen die denken dat kranten vooral een spreekbuis zijn van de gevestigde orde en de lezer voor de gek willen houden. Wij denken dat kranten gewoon veel kranten willen verkopen.

Er zal straks dus een rapport liggen dat de Wet toekomst pensioenen – die al miljarden (oftewel duizenden euro’s per Nederlander) kost – de hoofddoelstelling, koopkrachtbehoud, niet gaat waarmaken. En de fiscale blunder, de onzekerheid, de onduidelijke communicatie en de rechtszaken zullen nog vers in de herinnering liggen. Wij denken dat dit wel nieuws is dat de oplages van kranten (lees: kijkcijfers op TV en klikken op websites)  omhoog zal stuwen.

Er wordt nu al gespeculeerd dat er rond die tijd weer verkiezingen zullen zijn. Pensioen zou dan wel eens hét thema kunnen zijn. Dan zullen er partijen zijn die campagne voeren met de stelling: de koopkracht van drie miljoen gepensioneerden interesseert ons niet; de transitie moet door. Daartegenover zullen partijen staan die zeggen: de miljarden die al in de transitie zijn gestoken interesseert ons niet; het huiswerk moet over, al moeten we nog gaan bedenken hoe dan precies. Ik zie de TV-presentatoren al met elkaar kibbelen wie dit debat zal mogen leiden. Voor de sector zal dat opnieuw voor grote onzekerheid zorgen.

Het kan ook anders. Wij staan klaar om de Wet Koopkrachtig Solidair Pensioen te gaan bouwen. Als wij vandaag een opdracht krijgen, dan kunnen we morgen beginnen. De transitie van de huidige situatie naar de koopkrachtig solidaire situatie kost niet meer dan een paar heisessies om de nieuwe situatie te leren kennen en om daar nieuw beleid op te maken. Wij realiseren een zeker en koopkrachtig pensioen, niet in 100% van de gevallen, maar wel dichter daarbij dan welk ander systeem ook.

Als we vandaag een opdracht krijgen, mikken we op invoering van de wet per 1 januari 2026, maar we kunnen in februari 2025 al de angel uit de pensioendiscussie halen met vooraankondigingen.

Jammer voor de krantenoplages en voor de TV-presentatoren, maar prettig voor eenieder die als premiebetaler of als gepensioneerde met pensioen te maken heeft.

Nieuwsbrief 2025 – 2 12 januari 2025