Kruispunt

We naderen een kruispunt in de pensioendiscussie. Rechtdoor loopt de weg van de Wet toekomst pensioenen (WTP). De weg is begaanbaar, maar we zien al wat scheurtjes in het asfalt. Iets verderop, nog binnen ons gezichtsveld, gaan die scheurtjes over in gaten. Die worden veroorzaakt door de ICT-problemen van de transitie. Nog weer verderop gaat het asfalt over in een zandweg. Dat is als de verdeling wordt uitgevoerd en verschillende generaties daar verschillende meningen over hebben en de rechters gevraagd wordt om daarover te oordelen. Gaan we nog weer verder, dan komt er begroeiing op de weg. Dat is als de gepensioneerden minder geïndexeerd worden dan nodig is om de inflatie bij te benen, terwijl jongeren op meer dan tien procent worden getrakteerd en de fondsen moeten uitleggen dat dit is gedaan om het pensioenstelsel eerlijker te maken.

Maar als de weg rechtdoor werkelijk onbegaanbaar wordt, is daar de afslag naar rechts. Dat is de afslag van verdere individualisering. Het is een logische afslag omdat de weg van de WTP al licht naar rechts afboog. Verplichtstellingen vervallen; iedereen moet zelf maar zien waar hij zijn pensioen onderbrengt. Iets verderop gaat ook de deelnameplicht er vanaf; iedereen moet zelf maar weten of hij pensioen wil opbouwen. Over koopkracht heeft niemand het meer. Door de steeds verdergaande individualisering is dat zonder extreme risico’s niet meer haalbaar.

Wij van Koopkrachtig Solidair Pensioen werken aan een nieuwe afslag naar links. Het is een nogal haakse bocht. Behalve linksaf gaat hij ook schuin terug. Terug naar het solidaire stelsel. Deelnemers kunnen niet meer kiezen tussen koopkrachtbehoud of een laag risico; ze krijgen het gewoon allebei. De mentaliteit van fondsbestuurders wordt ook heel anders. Waar het binnen de WTP en in de rechterafslag vooral de verantwoordelijkheid van de bestuurders is om aan deelnemers goed uit te leggen waarom het een of het ander niet gelukt is, is het aan de linkerkant vooral hun verantwoordelijkheid om te zorgen dat het wel lukt. Dat zorgt voor een heel andere cultuur binnen de pensioenwereld. Maar wel een die ook voor fondsbestuurders heel wat bevredigender is.

Nieuwsbrief 2024 – 35 1 september 2024