Supporter van koopkracht

Ik kijk terug op een mooie vakantie in Bulgarije en u kijkt terug op een paar nogal korte nieuwsbrieven van mij die bovendien lang tevoren al geschreven waren. Maar ik ben er weer en ik heb in Bulgarije met een schuin oog meegekeken wat er hier gebeurde.

Zo is het Europees kampioenschap mannenvoetbal weer begonnen. Er gaan oranje golven van supporters door de Duitse steden die onze jongens aanmoedigen. Ze discussiëren fanatiek over allerlei details van het Nederlands elftal. De prestaties van de voetballers worden door iedereen becommentarieerd want zoals bekend hebben wij 18 miljoen bondscoaches.

Maar als het gaat over wat de supporters zelf doen gaan de discussies heel ergens anders over. Dan buigen ze zich over vraagstukken als: In welk stadion wordt er gespeeld? Hoe kom ik daar? Waar is mijn oranje shirt? En dan maar hopen dat de voetballers gaan presteren. Serieus proberen om zelf enige invloed uit te oefenen op het resultaat van onze jongens, daar beginnen ze niet aan.

Ik heb ook het ronde tafel gesprek in de Tweede Kamer over pensioenen gevolgd. Met name in de ronde over koopkracht zag ik duidelijke parallellen met de oranje supporters. De pensioenindustrie discussieert fanatiek over allerlei details van koopkracht. Er worden verschillende analyses gemaakt en men vindt koopkracht heel belangrijk.
Maar, zoals Henk Bets duidelijk maakte: als het gaat over wat ze zelf gaan doen gaat het ineens over heel andere dingen. Dan gaat het over bescherming tegen pensioendalingen, de inrichting van de solidariteits- en de compensatiereserve en dergelijke. En dan maar hopen, dat de koopkracht een beetje meevalt. Serieus proberen om zelf enige invloed uit te oefenen op de koopkracht van deelnemers, daar beginnen ze niet aan.

De pensioenindustrie gedraagt zich tegenover de koopkracht als een supporter van oranje tegenover de prestaties van het Nederlands elftal.

Nieuwsbrief 2024 – 27 – 7 juli 2024