Waarom aanpassen van de rekenrente niet volstaat

Met Koopkrachtig Solidair Pensioen hebben wij een nieuw risicomodel waarmee we de risico’s van pensioenfondsen beter kunnen inschatten. We leggen de focus op de lange termijn, waar het oude stelsel en ook de Wet toekomst pensioenen de focus op de korte termijn leggen. Daarmee rekenen we de risico’s door zodat we precies weten hoe zeker we pensioenen kunnen maken.

Ik krijg wel eens een reactie: kan dat niet simpeler? Gooi gewoon de rekenrente omhoog en we kunnen weer indexeren.

Ergens begrijp ik die reactie wel. Er zit een gat tussen het rendement dat fondsen maken en de rekenrente. Daar zit wel ruimte in. Als we de rekenrente verhogen naar 2% of 3% kan er geïndexeerd worden en komt het met de pensioenen van de huidige jongeren waarschijnlijk ook helemaal goed.

Dat is waar, maar het belang van pensioen is groot. Het gaat om het inkomen van mensen als ze zelf geen optie meer hebben om daar nog iets aan te veranderen. Dat inkomen, daar leggen ze gedurende hun werkzame leven één dag inkomen per week voor in. En we hebben het niet alleen over de tien miljoen mensen die nu in een regeling zitten. Elke maand komen er nieuwe deelnemers bij en ook voor hen leggen we een systeem neer dat deugdelijk moet zijn. Dan is “komt waarschijnlijk goed” gewoon niet goed genoeg.

Dan hebben we een systeem nodig dat aantoonbaar robuust is. Dan hebben pensioenfondsen, maar ook DNB als toezichthouder, handvatten nodig om hun risico’s te managen. Zodat ze niet “er maar vanuit gaan dat het wel goed komt”, maar heel duidelijk kunnen sturen en zórgen dat het goed komt.

Dat systeem kunnen wij leveren. Een systeem met een wetenschappelijke onderbouwing, zodat pensioenen aantoonbaar geborgd zijn. Het biedt fondsen ook handvatten om hun risicomanagement te sturen. Ze kunnen hun beleggingsbeleid optimaliseren om, deugdelijk onderbouwd, de grootst mogelijke zekerheid en de grootste kans op volledige indexatie te realiseren tegen zo laag mogelijke kosten.

Nieuwsbrief 2024 – 17 28 april 2024